War for talent? Diversiteit? Hoezo?
-Arjen Lubach lanceerde kortgeleden een website met als titel: dezemannenkunnengeenvrouwvinden.nl. Het gaat over bedrijven waarbij Raden van Bestuur en Raden van Commissarissen volledig uit mannen bestaan. De informatie is ontleend aan de Female Board Index 2015 van de TIAS School for Business and Society.
Op de radio hoorde ik afgelopen week het commentaar van Peter Berdowsky, bestuursvoorzitter van Boskalis, die aangaf dat de beste mensen worden gekozen en dat etnische afkomst, sekse en geaardheid daar niet toe doen. Ik ben er van overtuigd dat zijn antwoord naar eer en geweten is, maar het zegt wel iets over de kring waarin hij en veel van zijn functiegenoten zich in bewegen.
Een gezelschap van overwegend blanke vijftigers met eenzelfde achtergrond en opleiding. Jammer, maar heel begrijpelijk. Zeker ook als we ons bedenken dat we zelf ook vaak in deze modus zitten. Nemen we niet al te vaak gelijksoortige mensen aan, die qua competenties misschien wel wat afwijken van onze eigen competenties, maar qua sociale klasse en gedragingen niet al te ver van ons afstaan.
Met de gedachte dat talent steeds moeilijker te vinden is en ervaring niet automatisch binnen een eenvormige groep liggen, is het goed om de grenzen van ons denken op te rekken. Wanneer we kiezen wat we gewend zijn, krijgen we dat ook. Maar, een keuze buiten ons eigen paradigma kan zowel positieve als negatieve verrassingen opleveren. Maar wanneer we onze selectie echt objectief proberen te maken, zal dit vaker positief dan negatief uitvallen.